Bogaty i biedny.
Żył raz człowiek bogaty
i żył biedny człowiek.
Bogaty ciągle wesół,
ten kto go zna powie,
że w dobrach i luksusie
pędził swoje życie,
że złota wbród i srebra –
żyje w dobrobycie.
Biedak natomiast człekiem
jestzawsze poważnym,
w zadumie zatopionym
i bardzo rozważnym.
Żekł kiedyś do biednego wesoło bogaty:
słuchaj –
chciałbyś mieć willę,
miast swej biednej chaty
Biedak mu odpowiedział tak na to pytanie:
szczęście to drugi człowiek,
nie dóbr posiadanie.
Myślę, że twoje serce w chwili tej się zkruszy,
bo lepsza bieda na ciele,
niż bieda na duszy.
Categories
Bogaty i biedny
Bogaty i biedny.
Żył raz człowiek bogaty
i żył biedny człowiek.
Bogaty ciągle wesół,
ten kto go zna powie,
11 replies on “Bogaty i biedny”
Hm, taaak. Tylko żeby możni świata tego tak choć przez chwilę pomyśleli..
Jej, naprawdę cudne
Fantastyczny wiersz, taki z przesłaniem.
Miałam kiedyś za zadanie na języku Polskim napisać coś w stylu bajki Krasickiego i takiego czegoś się dorobiłam.
Mi to odrazu skojarzyło się z Krasickim, co potwierdza tylko, że dobrze wywiązałaś się z zadania. Bardzo mi się podoba.
Dziękuję
Super 🙂
Kapitalne!
Ładny tekst. Będę tu wpadać często i czytać.
Jakoś teraz mam chwilkę, żeby zajrzeć na Twojego bloga. Wspaniałe.
Ojej, jaki ładny wiersz. Rzeczywiście w stylu Krasickiego.